CHOROBY AKSOLOTLI

CHOROBY AKSOLOTLI

Parę słów o chorobach.

Większość chorób aksolotli to infekcje bakteryjne z powodu złych warunków (temperatura, parametry wody) lub stresu. Mogą również chorować z powodu pogorszenia się stanu skrzeli. Z wyjątkiem infekcji, aksolotle ogólnie dobrze regenerują się po doznanych urazach.

Nie polecam leczenia aksolotla na własną rękę, ponieważ wiele dostępnych bez recepty środków dla ryb akwariowych może być toksycznych dla aksolotli. Płazy są w stanie wchłonąć substancje chemiczne bezpośrednio przez skórę, dzięki czemu łatwo przedawkować lub zatruć aksolotla.

Dlatego podam tu tylko 'domowe' sposoby leczenia niektórych drobnych przypadłości, z pozostałymi należy udać się do lekarza weterynarii, tym bardziej że niżej wymienionych leków nigdzie sami nie kupicie. Zamieszczam tutaj dawki leków, bo możecie kiedyś trafić na lekarza, który będzie chciał Wam pomóc, a może nie mieć zbytnio doświadczenia w leczeniu aksolotli. Takie informacje mogą się zatem przydać.

Chore aksolotle, wykazują raczej niespecyficzne objawy choroby, a kiedy już je wykazują to raczej ich stan jest poważny, należy zwrócić uwagę na zachowanie takie jak:

Apatia

Zwyrodnienie skrzeli (lub ich wywinięcie do przodu - oznacza to stres)

Zwijanie się końcówki ogona / błony ogonowej

Anemia (bladość włókien skrzeli)

Wodobrzusze i obrzęk podskórny

Unoszenie się długo na powierzchni wody

Brak apetytu przez długi czas

Zmiany skórne (nadmiar śluzu, wrzody, guzy, przekrwienie, krwotok)

Zmiany oka (wytrzeszcz, zmętnienie)

najczęściej występujących chorób:

1. Syndrom niedojrzałego zbiornika (NTS)

Dzieje się tak, gdy niewydolność biofiltra powoduje wzrost poziomu amoniaku lub azotynu do poziomu toksycznego. Dzieje się tak, gdy bakterie nie zdążą się jeszcze zakolonizować, lub gdy nastąpi uszkodzenie mikroflory biofiltra (np. pojawienie się chemikaliów, zbyt niski poziom rozpuszczalnego tlenu, niskie pH), zbyt duża ilość obsady i nadmierne karmienie.

Aby to zwalczyć, potrzeba częstych podmian wody, dodanie bakterii nitryfikacyjnych i zajęcie się podstawową przyczyną (zakończenie cyklu azotowego w zbiorniku). Jeśli to nie pomoże, należy udać się do lekarza.

Wczesne objawy: Stopniowa utrata witalności, zwykle w ciągu pierwszego miesiąca po wprowadzeniu aksolotla do nowego akwarium, czerwone plamy na skórze (widoczne u aksolotli o jasnej skórze), zwijanie się ogona, atrofia włókien skrzelowych, brak apetytu lub niemożność żucia lub połykania jedzenia, zmiana koloru skrzeli (jaśniejszy lub bardziej brązowawy)

Zaawansowane objawy: bladość, zwijanie się całego ciała, zanik końcówek łodygi skrzeli, utrata włókien skrzelowych, ubytki i / lub deformacja płetwy ogonowej, krwawienie, śmierć

2. Syndrom "starego"zbiornika (OTS)

Spowodowany jest zbyt wysokim poziomem azotanów. Wysoki poziom azotanów zwykle powoduje obniżoną odporność. U aksolotli wytrzeszcz i zmętnienie rogówki mogą być oznaką długotrwałego narażenia na wysokie poziomy azotanów. Ponadto słabe warunki mogą pośrednio prowadzić do wyczerpania zasadowości i powstania kwaśnej wody. Znowu, zwalczanie problemu będzie polegało na częstszych podmianach wody i zajęciu się podstawową przyczyną (brakiem równowagi w zbiorniku).

Wczesne objawy: bardzo blade skrzela, częste pobieranie tlenu z powierzchni wody, przesiadywanie w pobliżu wylotu wody z filtra lub kamienia napowietrzającego

Zaawansowane objawy: skrzela stają się brązowe, niekontrolowane unoszenie się, letarg, brak zainteresowania jedzeniem uszkodzenie skrzeli, utrata skrzeli i / lub saprolegnoza (pleśniawka), ostatecznie śmierć

3. Hipertermia

Aksolotle to gatunek wymagający chłodnej wody, a tam, gdzie występują naturalnie na wolności, ich siedlisko jest pełne źródeł i topniejącej wody z ośnieżonych gór. Jeśli temperatura wody wzrośnie i utrzyma się powyżej 21 ° C (np. podczas gorących okresów w lecie), u aksolotli pojawią się objawy: od braku apetytu, wodobrzusza do niekontrolowanego pływania. Pomocne jest nagłe leczenie poprzez umieszczenie aksolotla w niedużym naczyniu w tubingu, w temp. 10-18°C. Konieczna jest także antybiotykoterapia kontrolowana przez weterynarza, aby zapobiec wtórnym zakażeniom bakteryjnym. Zaleca się zainstalowanie chłodziarki do akwarium.

4.Ciało obce w żołądku

Środowisko naturalne aksolotli to strumienie z kamienistymi głazami. Nie powinny być trzymane na żwirze, ponieważ aksolotle często przypadkowo połykają żwir, szczególnie jeśli są niedożywione. Mogą wymiotować, aby próbować usunąć żwir; jednak czasami może być konieczne zabiegowe usunięcie (weterynarz). Można to zrobić na znieczulonym aksolotlu, któremu lubrykowana para kleszczyków jest delikatnie wprowadzana do żołądka w celu odzyskania żwiru. Usunięcie chirurgiczne może być konieczne, jeśli ciało obce przesunie się poza żołądek. Czasem weterynarz może także podać przez sondę parafinę. O ile lekarz nie zaleci, to nie należy samemu masować brzucha aksolotla, bo może dojść do pęknięć w układzie pokarmowym.

5. Zakażenia bakteryjne

Posocznica spowodowana Aeromonas spp. i Pseudomonas spp. jest częstą przypadłością. Szczególnie po hipertermii. Aksolotl nagle robi się bardzo słaby, mogą pojawić się wybroczyny na ciele, w zaawansowanym stadium może rozwinąć się wodobrzusze (BLOAT). Choroba może zaatakować obszary neurologiczne, co może powodować, że aksolotl będzie się kręcił i nie będzie mógł utrzymać się w normalnej pozycji. W zaawansowanym stadium rokowanie jest złe, a eutanazja może być najlepszym rozwiązaniem. We wczesnych stadiach ogólnoustrojowe antybiotyki powinny pomóc. Warto zrobić wymaz na kulturę bakteryjną i test wrażliwości na antybiotyk. Enrofloksacyna, gentamycyna i amikacyna w dawce 5 mg / kg IP (I.P. - dootrzewnowo, można też dodawać do wody - tu dawkę ustali lekarz) lub trimetoprimosulfonamidy PI miały działanie skuteczne. Należy pamiętać, że tetracykliny są przeciwwskazane u aksolotli. Niższa temperatura wody pomagaa chorym aksolotlom, dlatego podczas leczenia należy je utrzymywać w temperaturze 10–15 ° C przez kilka tygodni (Tubing). Mykobakterioza nie wykazuje różnicujących cech klinicznych względem posocznicy. Połączenie stresu (najczęściej z powodu wysokiej temperatury) wszechobecnych w akwarium mikroorganizmów i spożywanie żywych pokarmów niestety predysponuje aksolotle do zachorowania na sepsę.

6. Pasożyty

Często zdarza się, że właściciele aksolotli żywią swoje aksolotle żywymi rybkami. Robiąc to należy się liczyć z tym, że żywe ryby mogą wprowadzać do ich organizmu szkodliwe pasożyty. Niektóre typowe choroby ektopasożytnicze obejmują Trichodina i Ichthyobodo (wcześniej Costia). Kluczem do identyfikacji pasożytniczych pierwotniaków jest natychmiastowe zbadanie mokrych odchodów, obserwując ruchliwość pasożyta i morfologię. Wiele pierwotniakowych pasożytów zewnętrznych można leczyć formaliną w ilości 0,025–0,050 ml / l przez okres do 8 godzin. Do pasożytów jelitowych należą pierwotniaki Hexamita i Opalina. Można je leczyć metronidazolem w dawce 5 mg / g pokarmu przez 3-4 dni. (WETERYNARZ!!!)

7. Zakażenia spowodowane urazem

Aksolotle mają delikatną skórę i aby uniknąć jatrogennych urazów, należy zawsze obchodzić się z nimi delikatnie i przenosić w miękkiej siatce. Miejsca urazu należy leczyć, aby zapobiec wtórnej infekcji bakteryjnej lub grzybiczej. Należy je oczyścić

(a czasem amputować kończyny - tylko weterynarz, w warunkach antyseptycznych!

Art.6 ust. o ochronie praw zwierząt zabrania:

"dokonywania na zwierzętach zabiegów i operacji chirurgicznych przez osoby nieposiadające wymaganych uprawnień bądź niezgodnie z zasadami sztuki lekarsko - weterynaryjnej, bez zachowania koniecznej ostrożności i oględności oraz w sposób sprawiający ból, któremu

można było zapobiec".)

i zastosować lekkie miejscowe leczenie. Jeśli amputowano kończyny, ranę należy pozostawić do wygojenia w drugiej kolejności. Zszywanie miejsca może hamować regenerację kończyn. Niektóre środki antyseptyczne (np. 2–4 mg / l merkurochromu w celu zabarwienia wody na pomarańczowo) można dodać do zbiornika. Woda powinna być często zmieniana. Aksolotl będzie się dobrze leczył, a kończyny / palce powinny się zregenerować. Regeneracja zachodzi szybciej na niższym końcu optymalnego zakresu temperatur (10-15°C).

8. Saprolegnoza - pleśniawka

Wygląda jak białe bawełniane kępki wyrastające ze skóry aksolotla. Należy zająć się pierwotną przyczyną (zła jakość wody, wysoka zawartość substancji organicznych, agresja) i leczyć dotknięte obszary. Na małe kolonie pleśni bardzo pomaga wywar z czarnej herbaty. Używaj tylko herbat zwykłych (np.

Lipton, Tetley) z naturalną herbacianą kofeiną (nie jakieś dietetyczne, bezkofeinowe, czy z jakimiś dodatkami), działają one szybciej i lepiej niż bezkofeinowe. Jedną torebkę zaparzamy 5 minut we wrzącej wodzie. Przygotuj pojemnik wystarczająco duży, aby aksolotl się w nim zmieścił "na styk", a woda tylko go przykryła. Jeśli pojemnik jest większy, użyj 2 torebek herbaty. Po 5 minutach wyjmij torebki z herbatą i dodaj herbatę do przygotowanego pojemnika. Przed użyciem upewnij się, że herbata na pewno jest już chłodna. Młodzieńcze aksolotle 10 minut, dorosłe 15 minut max, raz dziennie.

Garbniki zawarte w herbacie pomogą w leczeniu pleśniawki. Jeśli po tygodniu objawy nie ustąpią, lub w ogóle będą od początku obfite, to należy udać się do lekarza, bo może być konieczne zastosowanie kontrolowanego leczenia błękitem metylowym.

*Istotna ciekawostka. Co jakiś czas zgłaszają się do mnie po poradę osoby, które dostrzegają takie jasne końcówki skrzeli i obawiają się, że to pleśniawka. Takie białe końcówki, to po prostu rosnące skrzela. Nowe przyrosty nie są jeszcze unerwione, dlatego są jaśniejsze od reszty. Tymczasem pleśniawka na skrzelach, wygląda jakby aksolotlowi przyczepił się do skrzeli biały "paproch".

9. Neoplazja

Często zdarza się, że u aksolotli rozwijają się guzy. Zazwyczaj są one łagodne i obejmują komórki pigmentowe. Nie trzeba ich usuwać, chyba że powodują utrudnienia lub są narażone na obrażenia pourazowe.

Guzy ropne (ropienie) powinien usuwać lekarz weterynarii!!! Ponieważ w domu nie mamy możliwości zrobić tego w warunkach antyseptycznych, przez co narażamy aksolotla na ogólnoustrojowe zakażenie, oraz osoba bez doświadczenia łatwo może zranić wierzgającego się płaza. Tak więc każdy guzek należy skonsultować z lekarzem weterynarii.

10. Zatrucia

Niektóre preparaty akwariowe są uważane za niebezpieczne dla aksolotli. Takich produktów należy unikać: zieleni malachitowej, produktów na bazie miedzi i tetracykliny. Nadmierne leczenie solą może również spowodować pogorszenie (należy stosować tylko 10-minutowe kąpiele solne w dawce 10–15 g / l, raz lub dwa razy dziennie, ale najlepiej w ogóle zrezygnować z jakiegokolwiek leczenia solą). Produkty, które według naukowych raportów są bezpieczne, obejmują niektóre środki antyseptyczne (np. Błękit metylenowy, merkurochrom, betadina), szereg antybiotyków (np. Trimetoprimosulfonamid, kanamycyna, neomycyna, erytromycyna, enrofloksacyna, metronidazol) i niektóre leki przeciwrobacze (np. levamizol, fenbendazol).

Prawo w kwestii leczenia:

Art. 1 Ustawy o ochronie praw zwierząt:

„Zwierzę, jako istota żyjąca, zdolna do odczuwania cierpienia, nie jest rzeczą. Człowiek jest mu winien poszanowanie, ochronę i opiekę"

Art.6 ust. o ochronie praw zwierząt zabrania:

można było zapobiec"

Dawki leków u płazów:

https://www.terrarium.com.pl/755-najczesciej-stosowane.../