Skóra aksolotla pokryta jest obfitym śluzem wytwarzanym przez liczne gruczoły śluzowe.
Znajdują się one na całym jego ciele. Wydzieliny z tych gruczołów chronią skórę przed urazem mechanicznym, hamują wchodzenie patogenów i odgrywają role osmoregulacyjne.
Skóra właściwa aksolotli jest znacznie cieńsza niż u ssaków i jest zbudowana z luźnej warstwy tkanki łącznej pod naskórkiem i gęstej tkanki łącznej. Ta gęsta tkanka łączna zawiera gruczoły zewnątrzwydzielnicze, w tym gruczoły śluzowe i te same gruczoły ziarniste, które występują w przewodzie pokarmowym. Błona śluzowa skóry służy głównie jako warstwa ochronna, ale także zapewnia prawidłową równowagę soli w organizmie i wody w narządach wewnętrznych, gdy płaz znajduje się w wodzie.
Gruczoły u płazów wydzielają różne substancje, w tym toksyny, feromony i substancje przeciwdrobnoustrojowe. Związki przeciwdrobnoustrojowe są wrodzoną odpowiedzią immunologiczną i bronią płazów przed infekcjami bakteryjnymi i grzybiczymi.
Ponadto wszystkie płazy regularnie doświadczają złuszczania śluzu skórnego (aksolotle także!), co reguluje populację mikroorganizmów skórnych. W akwarium mogą pojawić się drobne, glutowate strzępki, czasem widać gołym okiem złuszczający się śluz, jednak najczęściej proces ten zachodzi niemal dla nas niezauważalnie. Jeśli jest on mocno widoczny - prawdopodobnie doszło do zachwiania parametrów w wodzie. Z każdym epizodem złuszczania populacja mikrobiomów skóry ulega zmniejszeniu i wraca do poziomu podstawowego. W ten sposób zmniejsza się ryzyko wystąpienia dysbiozy (zaburzona równowaga mikroflory skutkująca niedoborem pożytecznych bakterii, a nadmiarem patogenów) na skórze.
Innymi słowy -regularne złuszczanie śluzu służy odbudowaniu na skórze odpowiedniej flory bakteryjnej.
Płazy mają szeroki kontakt z mikroorganizmami z gleby i wody. Zatem ich mikrobiota (żywa flora) skórna zależy od siedliska każdego gatunku.Izolaty bakteryjne obecne na skórze salamander są zdolne do wydzielania związków aktywnych przeciwko grzybom.
Co najmniej 10 rodzajów bakterii jest w stanie hamować różne grzyby.
W badaniu naturalnej mikroflory bakteryjnej występującej na skórze salamander badacze wyizolowali tylko jedną bakterię, Pseudomonas fluorescens. Pozostałe izolowane bakterie były unikalne dla każdego gatunku i występowały powszechnie w środowisku wodnym lub lądowym, głównie typu śluzowatego.
Badacze zauważyli zmiany składu flory bakteryjnej skóry w zależności od umiejscowienia ciała: brzuszny lub grzbietowy. Różnice te odzwierciedlają środowisko w kontakcie ze skórą oraz różne gęstości gruczołów skórnych po stronie brzusznej i grzbietowej zwierząt.Badacze porównali populację bakteryjną gleby z populacją na skórze płazów w ich naturalnym środowisku lub w laboratorium. Zaobserwowali zmianę składu mikroflory, kiedy salamandry zostały przyniesione do laboratorium. Zmianę zaobserwowano niezależnie od tego, czy salamandry trzymano na podłożu z miejsca ich pochodzenia, czy w sterylnym podłożu. Ta zmiana wykazała stres związany z chwytaniem i zmianą jedzenia, ponieważ prawdopodobnie wtedy muszą zacząć uwalniać wydzieliny gruczołów skórnych.
Czyli zmieniając warunki do życia aksolotl przeżywa stres związany ze zmianą mikroflory na skórze.
Może to więc wywołać łuszczenie się śluzu w celu odtworzenia nowego śluzu ochronnego, z inną florą bakteryjną.
Ta sytuacja również może mieć miejsce np. przy leczeniu zaawansowanej pleśniawki.
Badania wykazały również, że terapią probiotyczną można zwalczyć u płazów pleśniawki, czy infekcje bakteryjne (wzmocnienie naturalnej flory skóry sprawia że organizm sam sobie radzi z chorobą). Jednak zastosowanie tego w domu jest niemożliwe - należałoby wyizolować i namnożyć konkretne "dobre" bakterie ze skóry aksolotla a następnie stworzyć z nich probiotyk.