"Ja i zespół z Wielkiej Brytanii odkryliśmy niedawno, że mutacja genu, która odpowiada za miedziany kolor u aksolotli, jest prawie identyczna z mutacją, która powoduje powstawanie rudych włosów i bladej skóry u niektórych ludzi. Zeszłego lata znaleźliśmy mutację genu LTK, która odpowiada za fenotyp melanoidów; Jest to gen, który jest często zmutowany w ludzkich komórkach raka skóry. Mutacja genu EDN3, który wytwarza białe aksolotle, jest bardzo podobna do mutacji, która powoduje zespół Waardenburga u ludzi. I jest tego DUŻO więcej."
(...)
"Nasz ludzki genom to w większości „śmieciowe” DNA, które tak naprawdę nie robi nic, by budować i kontrolować nasze ciała. Nawet w obrębie samych genów istnieją duże fragmenty bezużytecznego bełkotu, zwane „intronami”, które należy usunąć, gdy komórka odczytuje geny.
Niektóre introny to tak naprawdę stare geny, których organizm już nie używa, więc zostały wyłączone. Przykłady obejmują gen, który koduje super szybkokurczliwe białko mięśniowe, którego my, ludzie, jesteśmy zbyt duzi, aby go użyć, oraz geny potrzebne do skonstruowania ludzkiego ogona. Wiele intronów to starożytne (i nie tak starożytne) wirusy, które dawno temu wstawiły kopie swoich genów do naszego genomu – co jest ich sprytną sztuczką polegającą na przekazywaniu swoich genów bez konieczności budowania ciał; Po prostu korzystają z naszych. Wirusy są do bani.
Ale niektóre introny są genami „pasożytniczymi”. Nie zawracają sobie głowy budowaniem własnych ciał, po prostu dołączają do działających genów. Geny te, odkryte w latach 80. przez Barbarę McClintock, nazywane są „transpozonami”, ponieważ kilka instrukcji, które mają, mówi komórkom, aby je kopiowały i przenosiły w całym genomie. Tworząc wiele kopii samych siebie, zwiększają szanse, że zostaną przekazane dalej.
W ciągu WIELU pokoleń przodkowie naszych aksolotli sporządzili zdumiewającą liczbę - dziesiątki tysięcy - kopii swoich transpozonów i przekazali te kopie swoim potomkom. Dlatego aksolotle mają tak ogromne, rozdęte genomy.
W 2011 r. Rachel Mueller, biolog ewolucyjny z Colorado State University, przeanalizowała setki tysięcy przypadkowych fragmentów DNA sześciu gatunków salamandry, w tym gigantycznego hellbendera, którego mamy we wschodnich Stanach Zjednoczonych. Wyniki potwierdziły, że wszystkie genomy salamandry są przepełnione transpozonami. Wiele z tych samych transpozonów było obecnych u wielu daleko spokrewnionych salamander, co sugeruje, że pasożytnicze transpozony po raz pierwszy rozmnożyły się poza kontrolą u przodka wszystkich żyjących salamander, ponad 200 milionów lat temu.
Całe to DNA ma ważny i bardzo interesujący wpływ na aksolotle. Między innymi wpływa na ich wzrok, inteligencję i niesamowitą zdolność uzdrawiania."